Skip to main content

Rodzicu, w okresie pandemii, szczególnie potrzebujemy Twojego wsparcia w procesie edukacyjnym.

Okres pandemii to sytuacja trudna dla wszystkich, zarówno dla uczniów, nauczycieli, jak i rodziców. Z dnia na dzień stanęliśmy przed nowymi wyzwaniami. Uczniowie dwoją się i troją w wynajdywaniu pomysłów jak przetrwać, w obliczu przesytu interakcji tabletowo-smartphonowych, bez codziennych kontaktów z kumplami. Dla wielu nauczycieli aktualna rzeczywistość jest dość stresująca. Martwią się realizacją podstawy programowej, brakiem sprzętu, dostatecznych umiejętności cyfrowych. A rodzice?! Nie dość, że pracują z domu, co wiąże się z ciągłym przeskakiwaniem między laptopem, telefonem od szefa, wideokonferencją, a skaczącą piłką, porozrzucanymi klockami czy też mieszaniem zupy. Do codziennych obowiązków domowych, czytaj: pranie, sprzątanie, gotowanie itd. dodajmy  jeszcze wcielanie się w rolę nauczyciela/egzekutora procesu edukacyjnego własnych dzieci. Tylko przyjazne nastawienie nas wszystkich, próba wzajemnego zrozumienia może sprawić, że nie oszalejemy w tej rzeczywistości. Niezbędne będą również spore pokłady cierpliwości wobec systemu szkolnego, który co tu dużo mówić, nie był zupełnie przygotowany na taką sytuację.

Aby zapewnić funkcjonowanie szkołom, a nauczycielom warunki do realizacji podstawy programowej konieczne jest nauczanie na odległość. Należy pamiętać, że odpowiedzialność za nauczanie spoczywa na szkole, ale bez wsparcia rodziców realizacja tych działań byłaby fikcją. Rodzice spełniają tu ogromnie ważną rolę przede wszystkim w kontekście wspierania dziecka w przestrzeganiu instrukcji nauczycieli i szkoły. Nauczanie na odległość przybiera różne formy, w zależności od miejsca i organów prowadzących. Starsi uczniowie mogą w dużym stopniu ponosić odpowiedzialność za niezależny kontakt z nauczycielami i szkołą, na przykład za pomocą programów takich jak Google Classroom itp. Młodsze dzieci potrzebują zdecydowanie większego wsparcia. Ważne jest, aby rodzice, niezależnie od wieku dzieci nadzorowali i tworzyli możliwie najlepsze warunki i atmosferę wokół swoich pociech.

Zadbaj o spokój i stały rytm

Staraj się zachować stały rytm dnia. Zaplanuj wspólnie z pozostałymi domownikami aktywności, które zamierzacie podjąć. Pamiętaj o regularnych godzinach snu. Znajdź czas na rozmowę z dziećmi na temat aktualnej sytuacji, wyjaśnij dlaczego nie chodzą do szkoły, na plac zabaw. 

Rozmawiaj otwarcie na temat szkoły i nauki. Omówcie wspólnie zmienioną organizację dnia, wyjaśniając że teraz gdy duża część nauki odbywa się w domu ważna jest dobra organizacja czasu, aby nauczanie zdalne przynosiło dobre efekty.

Pozwól dzieciom współtworzyć harmonogram dnia. Bierz pod uwagę ich pomysły. Znajdź czas na małe, wspólne przyjemności. Jeśli twoje dzieci będą miały poczucie współtworzenia dnia, tym łatwiej będzie im zaakceptować strukturę. Ustal limit czasu spędzony przed monitorem komputera, pamiętając o przeznaczeniu czasu na ruch i relaks. Równowaga jest tutaj kluczowym aspektem.

Miejmy realistyczne oczekiwania

W mojej opinii bardzo ważne jest, aby zachować równowagę w oczekiwaniach wobec nauczycieli, dzieci i rodziców. Praca domowa jest niezaprzeczalnie świetnym narzędziem na utrwalenie poznanego materiału, pamiętajmy jednak o tym, że aktualnie wielu rodziców również pracuje z domu. Postawmy realistyczne wymagania wobec dzieci i dorosłych, i nie twórzmy dodatkowych wymagań  dotyczących pracy domowej. Bądźmy raczej kreatywni w naszym podejściu i znajdźmy mądre i ciekawe propozycje, by pomóc rodzicom w łączeniu wielu obowiązków.

Rodzicu, nie porównuj się  do innych.

Nie ma jednej właściwej drogi postępowania w aktualnej rzeczywistości, dlatego nie staraj się być doskonały. Miej rozsądne oczekiwania względem siebie i innych. Rób to, co Ci odpowiada, i przede wszystkim postaraj się zaufać nauczycielom. Wszyscy gramy do jednej bramki dlatego nasza dobra współpraca na rzecz dziecka jest tak istotna. W  domowej codzienności uwzględniaj wszystkie potrzeby twojego dziecka, pamiętając o potrzebie ruchu, interakcji z rówieśnikami, zapewnienia poczucia bezpieczeństwa i bliskości. 

Prawdą jest, że to szkoła ponosi odpowiedzialność za nauczanie, ale to rodzice tworzą strukturę. 

Rodzice nigdy nie zajmą miejsca nauczyciela, nie wejdą z dnia na dzień w buty doświadczonego pedagoga, specjalisty w swojej dziedzinie, ale ich wsparcie jest nieocenione.

Współpraca rodziców z nauczycielem jest aktualnie ważniejsza niż kiedykolwiek wcześniej! Rodzice powinni przede wszystkim wspierać dzieci w przestrzeganiu instrukcji nauczycieli. Pomagać dziecku w korzystaniu z oprogramowania do nauczania na odległość, jeśli jest to stosowne. Nie we wszystkich szkołach nauczanie on-line działa tak jak powinno – w takich sytuacjach kontaktuj się z nauczycielem, by znaleźć inne rozwiązania, aby uczeń mógł korzystać z pomocy nauczycieli, z zasobów portali i stron www, czy też brać udział w przynajmniej niektórych projektach. 

Pamiętajmy o robieniu przerw 

Zaplanuj czas na ruch i przebywanie na świeżym powietrzu, nawet jeśli jest to tylko wyjście do ogrodu lub na balkon. W końcu zawsze możesz poćwiczyć w pomieszczeniu, korzystając z szerokiej darmowej oferty fitness clubów. Zjedz wspólny posiłek z rodziną, skorzystaj z okazji, aby wspólnie ugotować lub coś upiec. 

Upewnij się, że masz określony limit pracy w domu. To ważne, by wieczór był czasem  relaksu. Praca zdalna nie może odbywać się kosztem życia rodzinnego. Zadbaj o dobro dzieci na pierwszym miejscu. Usiądź z rodziną na kanapie, porozmawiajcie o tym, jak minął dzień. Odnajdźcie w każdym minionym dniu chwilę radości, zaskoczenia, odkrycia czegoś nowego. Okazujmy życzliwość zarówno naszym dzieciom, jak i nam samym.

Bądźmy w kontakcie

Uczniowie liceów i studenci całkiem dobrze odnajdują się w nowej rzeczywistości on-line.  Oczywiście nie wszystko da się przełożyć na wirtualne realia, nie mniej jednak nauczyciele mogą tworzyć środowiska on-line wokół różnych grup czy prac projektowych, na platformach, czy też korzystając z powszechnie używanych komunikatorów.  Technologia umożliwia nam utrzymywanie kontaktów towarzyskich. Wspierajmy się nawzajem, mając na uwadze, że mogą być wśród nas osoby, na przykład niektórzy rodzice w klasie, z ograniczonymi możliwościami w tym zakresie. 

Skupmy się na tym co trwałe i ważne. 

Otoczmy troska naszych bliskich, dbajmy o siebie nawzajem. 

Dołóżmy wszelkich starań, by nasze życie, mimo wielu trudności i ograniczeń, płynęło jak dawniej, by nasz dom był oazą spokoju w tym niespokojnym świecie. 

Głęboko wierzę, że razem przez to przejdziemy.